Het perfecte cadeau; kijk eens thuis!

Het is bijna Valentijnsdag en ook al zijn wij niet persé uber fan van deze dag, toch is het altijd leuk een cadeautje te krijgen of te geven. Om te laten zien dat je aan iemand denkt of van iemand houdt. 

Maar; Laatst gaf een van ons een cadeau aan een vriendin, een cadeau uit eigen huis. Toch voelde dit heel raar.  Alsof je je schuldig moet voelen om iets te geven wat je niet nieuw hebt gekocht (in dit geval een fles wijn en chocolade). Alsof dit niet is ‘hoe het hoort’. Én terwijl dit juist iets is waar je zelf ook van zou genieten. Het is niet dat je iemand minder lief vind als je iets geeft wat je al in huis hebt, toch?!

Waarom is dit eigenlijk zo? Waarom mogen we niet een cadeau geven wat al waarde voor ons heeft, zodat iemand anders er weer van kan genieten – of weer meer leuke herinneringen aan kan toevoegen?

Ook vinden we vaak dat het zoeken naar nieuwe cadeaus zoveel druk geeft, alsof je echt iets MOET vinden wat bij iemand past.  Terwijl je het volgens ons beter kan tegenkomen, of iets creatiefs bedenken.

Is dit concept ons aangepraat door de jaren heen, dat een cadeau nieuw gekocht moet zijn? Hoe leuk is het om juist iets uit je eigen (kleding/boeken) kast te geven waar jij al ooit blij van werd, maar dat nu zijn weg mag vervolgen bij een vriend of vriendin. Dat maakt volgens ons een cadeau uiteindelijk veel specialer. 

Wil je dus een bijzonder cadeau geven? Kijk dan eens bij jezelf thuis rond wat voor moois je allemaal al hebt liggen. De leukste cadeaus liggen soms zo voor de hand, dat je ze niet ziet. Want waarom zou je iets nieuws kopen terwijl je iets kunt geven waar jouw herinnering al aanzit? Wat vind jij?

Daarnaast ruimt dit ook weer lekker je eigen huis op; twee vliegen in een klap!